CZAS REAKCJI W SPORTACH WALKI
Dzisiaj o czasie reakcji, a raczej o tym, jak go poprawić i zniwelować błędy w funkcjonowaniu. Zdarzyło Ci się podczas walki nie zareagować na cios przeciwnika i odsłonić szczękę lub błędnie oszacować odległość do rywala wyprowadzając cios?? Na wszystko to ma wpływ Twój refleks i czas reakcji.
CZYM JEST CZAS REAKCJI ??
Najprościej mówiąc, jest to czas, jaki upływa od bodźca (najczęściej wzrokowego) do momentu aktywacji przez Ciebie określonych grup nerwowych i mięśniowych. Jeszcze prościej ?? Przeciwnik wyprowadza sierpa, a Ty musisz jak najszybciej skumać, że chce Ci zrobić krzywdę. Twoja głowa odpala schemat pod tytułem „blisko cios” (schemat został wgrany w układ nerwowy i pamięć umysłu za pomocą powtarzania go wiele razy na treningach). Powoduje to skurcze mięśniowe, które mają doprowadzić Twoją rękę na szczękę, aby cios został zablokowany.
Ciekawostka: ludzie najszybciej reagują na bodźce słuchowe, później bodźce wzrokowe, a na końcu są bodźce dotykowe. Inaczej mówiąc, najszybciej zaczniesz uciekać przed lwem, gdy go usłyszysz, nie zanim go zobaczysz lub pogłaszczesz 😉 Jednak…… ze względu na specyfikację sportów walki i to, że bazujemy tam głównie na wzroku, u zawodników sportów walki obserwuje się odwrócone czasy reakcji. Oczywiście fighter szybciej reaguje na bodźce wzrokowe, co jest naturalną adaptacją na zagrożenie, jakie najczęściej występuje w ringu. Im częściej widzisz lecącą w Twoją stronę pięść (co jest zagrożeniem i stresorem), tym lepiej uczysz się szybszej reakcji na cios.
REAKCJA, PROSTA ZŁOŻONA I RÓŻNICOWA
REAKCJA PROSTA
Jest to rodzaj reakcji najprostszy do wykonania. Jest to reakcja bloku lub kontry w momencie zadania przez przeciwnika ciosu. Bardzo przydatna, gdy poznaliśmy rytm przeciwnika w walce i wiemy na przykład, że po lewym prostym zawsze bije sierpa. Daje nam to możliwość reakcji i zadania ciosu lub uniku.
-Reakcja będzie uzależniona w tym przypadku od szybkości
-Od koncentracji
-Od sprawności układu nerwowego oraz wyuczenia ruchu poprzez powtarzanie, jaki chcemy wykonać.
By poprawić ten aspekt, najlepiej sprawdzą się tutaj zadaniówki bez sygnalizacji przez partnera, co zamierza uderzyć. Warto na początku zacząć od jednego lub dwóch pojedynczych ciosów (na przykład raz uderzenie lewym, raz prawym prostym), a później w trakcie coraz lepszego czasu reakcji dokładać inne pojedyncze ciosy lub kopnięcia. Pamiętaj, aby nie sygnalizować zadawanych ciosów ani nie popadać w monotonię i przewidywalność, bo im jesteś bardziej niewygodny (mało przewidywalny i schematyczny) w walce jesteś, tym trudniej znaleźć na Ciebie sposób. Najlepszym przykładem będzie w czasach swojej świetności Anderson Silva i jego z pozoru pajacowanie w klatce. Mimo że wygląda śmiesznie, to jest piekielnie niewygodne i nieschematyczne (a tym samym groźne) z punktu widzenia jego przeciwników.
REAKCJA RÓŻNICOWA I REAKCJA ZŁOŻONA
Tu już sprawa robi się bardziej skomplikowana i zaliczamy do tego typu reakcji większa ilość kombinacji.
-Może to być odpowiedź wyuczoną serią ciosów (przykładowo lewy, prawy, lewy sierp) na ruch przeciwnika.
-Przyjęcie ciosu celowo, aby wyprowadzić kontrę w wygodniejszej dla nas pozycji lub w celu skróceniu dystansu. Przykładem może być zawodnik niższy, który przyjmuje cios, dając jednocześnie krok do przodu. Skróci to dystans do wyższego przeciwnika i da bardziej komfortową pozycję do zadania ciosu. Oczywiście cios ręką możemy zamienić na przyjęcie kopnięcia, co często widać w walkach mma. Zawodnik czeka na kopnięcie przeciwnika, aby chwycić jego nogę, co pozwala mu z łatwością obalić „jednonożnego” rywala.
-Powstrzymanie się od podjętej decyzji. Czyli chciałeś wykonać ruch, ale zawodnik zmienił położenie, przez co wykonanie przez Ciebie akcji byłoby bezsensowne. Za to również odpowiada czas reakcji i zdolność wyhamowania w odpowiednim momencie jest często niedocenianą cechą, a dzięki odpowiednio szybkiej rezygnacji możemy uniknąć wystawienia się na niekorzystną pozycję.
Należy pamiętać, że im więcej masz wyuczonych odruchów lub kombinacji po ciosie, lub ruchu przeciwnika, tym jesteś bardziej wszechstronnym zawodnikiem. Również sparingi będą uczyły nas odpowiednich czasów reakcji, ale sprawdzi się to raczej w przypadku zawodników doświadczonych umiejących trzymać na wodzy swoje nerwy i ambicje, co nie zawsze się udaje zawodnikom początkującym. Chyba wszyscy kojarzą sytuację jak po minucie sparingu, walka zamienia się w młóckę jak pod wiejską dyskoteką.
REAKCJA Z ZASKOCZENIA
Jak sama nazwa wskazuje, jest to reakcja, w której jesteśmy zaskoczeni ruchem przeciwnika. Może to być sam początek walki, gdzie nie wiesz, co przeciwnik umie i jak walczy lub jego ruch w trakcie walki, który jest odmienny od tego, co robił do tej pory. Jest to oczywiście najtrudniejszy rodzaj reakcji, ponieważ jest najdłuższy ze względu na to, że się tego nie spodziewasz.
Trenować to możemy poprzez:
-zaskoczenie podopiecznego podczas tarczowania. Założony jest lewy prosty, a zamiast tego, raz na jakiś czas każemy mu uderzyć sierpa lub haka, lub nawet sami zadajemy cios. Chodzi o niespodziewane złamanie schematu.
-U doświadczonych zawodników można pokusić się o zmianę partnerów sparingowych na wyższych, niższych szybszych, o odmiennym stylu nawet w trackie jednej sesji sparingowej.
-Sprawdzają się również różnego rodzaju tempa, czyli raz szybciej raz wolniej zadany cios przez naszego przeciwnika, co jest również zaskoczeniem dla nas, zwłaszcza jeśli już wyczuliśmy (a raczej tak nam się wydaje) rytm rywala.
CIEKAWOSTKI
Nie wiem jak wy, ale ja lubię ciekawostki. Dlatego dla najwytrwalszych czytelników, którzy dotrwali do końca, parę ciekawych informacji poniżej.
-Szybciej reagujemy na bodziec, gdy zauważymy go na wdechu. Prawdopodobnie ma to związek z mobilizacją współczulnego układu nerwowego, który jest pobudzany podczas wdechu.
-W wyniku zbijania wagi, a tym samym straty około 2,6% masy ciała u kobiet wydłuża się czas reakcji różnicowych, a u mężczyzn skraca, ale żeby nie było za łatwo kobiety, mimo to ogólnikowo popełniają mniej błędów w walce.
-Leworęczni reagują szybciej na lewą rękę niż praworęczni na prawą. Prawdopodobnie jest to wina półkul mózgowych. Prawa półkula odpowiada za orientację w przestrzeni i to ona kontroluje lewą rękę.
-Co więcej leworęczni reagują tak samo szybko lewą, jak i prawą ręką. Osoby praworęczne reagują szybciej tylko ręką prawą. Być może również i przez to leworęczni zawodnicy są niewygodni, nie tylko ze względu na odwrotną gardę.
-Na rozgrzanych i w pełni mobilnych mięśniach i stawach czas reakcji jest szybszy.
-Na czas reakcji ma wpływ stan naszego układu nerwowego. Czynniki obniżające czas reakcji to między innymi niewyspanie się, przetrenowanie, niedobory pokarmowe i brak witamin z grupy B, magnezu, elektrolitów.
Najnowsze komentarze