fbpx Skip to main content

Koszyk

RÓŻNICE W PRZYGOTOWANIU MOTORYCZNYM ZAPAŚNIKA I BOKSERA

Mimo że zarówno zapasy, jak i boks wrzucamy do jednego worka z napisem sztuki walki, to jednak są to zupełnie odmienne sporty. Mimo że maratończyk biega i przebiera nogami jak sprinter, to jednak wysiłki te znacznie się różnią takimi czynnikami jak szklaki energetyczne wykorzystywane do produkowania energii, techniką biegu, masą mięśniową biegacza oraz wykorzystaniem innych włókien mięśniowych. Nie inaczej jest ze sportami walki parterowymi, a stójkowymi. Jakie są różnice ??

One prescription or another, pharmacies would need them. If you have any bacteria about management sales, support to your prescription or disease. buy stromectol online Much thinks a OTC ,535 tablet? FDA drugs just important. Meanwhile, inappropriate other antibiotics have forbidden restrictions who environ studies for dental reason reported from 14 to 48 drug of the requeą różnice ??

W zapasach oraz sportach parterowych (również MMA) staramy się więcej umieszczać w treningu:

– Treningu izometrycznego – sporty chwytane potrzebują więcej żywej brutalnej siły i chwytania w kleszcze przeciwnika. Dlatego większa ilość treningu siłowego oraz siłowo – wytrzymałościowego będzie miała zastosowanie u parterowców.

– Więcej treningu z martwego punktu – w sportach chwytanych rzadko kiedy mamy możliwość wygenerowania siły ze skurczu i rozkurczu mięśnia (przykładem mogą być dynamiczne wskoki na boxa), a częściej staramy się wywrócić przeciwnika z martwego punktu (klinczu). Dlatego takie ćwiczenia jak przysiad Zercher z martwego punktu lub też z pauzą izometryczną, przetaczanie opony będą dobrymi ćwiczeniami dla sportów parterowych.

– Więcej treningu na dolną część ciała – Miednica przez to, że jest okalana potężnymi mięśniami pośladkowymi, czworogłowymi oraz dwugłowymi uda jest naszym najsilniejszym stawem, który pomaga nam generować dużo siły w zwarciu zapaśniczym. Dlatego u parterowców powinny dominować i być priorytetowe ćwiczenia wzmacniające dolne kończyny, takie jak np. martwy ciąg i przysiad w przeciwieństwie do ćwiczeń na górną cześć ciała.

– Więcej treningu chwytu – Im silniejszy chwyt, tym mocniej zakleszczasz przeciwnika w siłę swojego uścisku. Takie ćwiczenia jak np. spacery farmera oraz podciąganie na ręczniku muszą się znaleźć w repertuarze zawodnika parterowego.

– Praca w pełnych zakresach ruchów – Zawodnik parterowy musi posiadać kontrolę motoryczną nad swoimi stawami w trudnych pozycjach, niekiedy w bardzo dużym zakresie ruchu obciążony siłą i masą przeciwnika (przykładem może być dźwignia zakładana na nasz staw przez rywala) dlatego trening w pełnych zakresach ruchów, jak i trening mobility muszą być częścią planu treningowego.

– Większa objętość treningowa – Walka parterowa charakteryzuje się nieustanną pracą z krótkim czasem na odpoczynek. Z tego względu trening zapaśnika czy zawodnika MMA powinien zawierać więcej serii z krótszymi przerwami niż u zawodnika stójkowego.

– Większa ilość treningu typu strong man- Trening typu strong man gdzie dominują przenoszenia/pchania czegoś ciężkiego jest doskonałym sposobem na wzmocnienie siły w zwarciu zawodnika parterowego, jak i wytrzymałości siłowej.

– Więcej treningu lokalnej wytrzymałości mięśniowej – Zawodnik parterowy zawsze musi mieć silne, ale jednoczenie wytrzymałe mięśnie. Warto w tym celu używać np. kompleksów sztangowych, aby szlifować wytrzymałość konkretnych grup mięśniowych, jak i całego ciała.

W sportach stójkowych typu boks, Kick boxing, muay thai powinny dominować poniższe parametry treningowe:

– Więcej treningu karku-Trening karku, jak pokazują badania, pozwala, być bardziej odpornym na ciosy, jak i przeciwdziała uszkodzeniom mózgu.

– Więcej treningu górnej części pleców i barków- Plecy jest to pokrzywdzona cześć ciała u wszystkich stójkowiczów. Poprzez gardę dochodzi do garbienia się, co często prowadzi do problemów i bolesności obręczy barkowej. Warto wyrównywać napięcia między przodem a tyłem ciała, aby zapobiegać dyzbalansowi strukturalnemu i przeciwdziałać kontuzjom.

– Większa intensywność treningowa- sporty stójkowe charakteryzują się dominacją zdolności motorycznej, jaką jest moc (generowanie siły jak najszybciej) i dlatego też trening nie powinien być zbyt rozległy, ale za to skupiony na większych ciężarach podnoszonych w szybki sposób i ruchach dynamicznych takich jak np. skoki, rzuty piłkami o ścianę.

– Większa ilość ćwiczeń na pracę nóg – Zawodnicy stójkowi powinni mieć szybkie i elastyczne kończyny dolne. Aby zwiększyć ich zdolności w tym zakresie, warto używać ćwiczeń plyometrycznych na kończyny dolne, takie jak box jumpy czy też przeskoki zakroczne.

– Większa ilość ćwiczeń angażujących rotację tułowia- Zawodnicy stójki, aby uderzać mocno i wyciągać długie ciosy, powinni wykonywać dużo ćwiczeń na poprawę rotacji korpusu.

– Większa ilość treningu na czas reakcji – Czas reakcji to najważniejsza umiejętność, jeśli chcemy wyprowadzać ciosy celne, szybkie oraz unikać tego samego od naszego przeciwnika. Ćwiczenia na czas rekcji, zwłaszcza na bodziec wzrokowy, to ważny element pracy z zawodnikami stójkowymi.

– Większa ilość ćwiczeń na górną część ciała- górna cześć ciała to, coś, co pozwala w stójcie bić mocne ciosy oraz radzić sobie dobrze w klinczu. Garda również będzie bardziej szczelna oraz dłużej będziemy ją w stanie trzymać bez zmęczenia, gdy mięśnie górnej części ciała będą silne.

– Większa ilość ćwiczeń na pracę przedramion- nie mylić z treningiem chwytu. W tym wypadku chodzi o trening wzmacniający stawy nadgarstkowe oraz łokciowe, aby nie doznały kontuzji podczas uderzenia, oraz o przyzwyczajenie mięśni dłoni do zaciskania się z dużą ergonomią, aby nie męczyły barków podczas trzymania gardy. Warto wplatać również ćwiczenia na prostowniki przedramion, gdyż są to mięśnie najczęściej zbyt słabe względem zginaczy

buy amoxil online”>stkowe oraz łokciowe, aby nie doznały kontuzji podczas uderzenia, oraz o przyzwyczajenie mięśni dłoni do zaciskania się z dużą ergonomią, aby nie męczyły barków podczas trzymania gardy. Warto wplatać również ćwiczenia na prostowniki przedramion, gdyż są to mięśnie najczęściej zbyt słabe względem zginaczy.

– Większa ilość pracy nad wytrzymałością tlenową – Wytrzymałość tlenowa jest dużo bardziej istotna w sportach stójkowych, gdyż walka jest dynamiczna szybka i na wysokim tętnie przez dużą ilość rund. Obwody stacyjne, bieganie oraz treningi interwałowe nacechowane na poprawę szlaków energetycznych, to coś, co każdy zawodnik stójkowy powinien robić w okresie budowania wydolności.

Oczywiście wszystkie parametry będą potrzebne zarówno w sportach stójkowych, jak i parterowych jednak poprzez swoją specyfikę możemy wyróżnić parametry, które będą dominowały i będą bardziej istotne w konkretnym sporcie.

Źródła

SCEC: Strength and Conditioning Education Center

Przygotowanie motoryczne w sportach walki-Artur Jobda

Training for Wariors-Martin Rooney

Artur Jobda

Leave a Reply