Trening jako bodziec powoduje, że nasza wydolność spada. Inaczej mówiąc, jeżeli jesteś zmęczony, to Twoja forma zaczyna być gorsza. Ten proces musi zająć jakiś czas. Dłuższy lub krótszy w zależności od czynników osobniczych takich jak praca, ilości hormonów steroidowych w organizmie, diety, odnowy biologicznej, stażu treningowego. Po jakimś czasie intensywnych treningów dochodzimy do momentu wypoziomowania, w którym organizm już się przyzwyczaił, ale nie chce iść do przodu.
Po dojściu do tego punktu powinien nastąpić wypoczynek. Jest on niezbędny, ponieważ przywraca świeżość, pozwala przywrócić homeostazę hormonów tarczycy, która zaczyna zwalniać, abyśmy nie doprowadzili do samozniszczenia i destrukcji samych siebie. Poziom kortyzolu (hormonu stresu) spada. Porozrywane włókna mięśniowe regenerują się tak samo, jak więzadła i stawy. Organizm po prostu nadbudowuje, to co stracił i startujemy, jakby od nowa z poziomu wyżej niż byliśmy. Powinien być to okres, jaki każdy sportowiec powinien zaplanować, aby widzieć postępy.
Co się dzieje, gdy trenujemy zbyt długo bez odpoczynku?
Nasz organizm nie ma szans wystartowania na nowo w pełni zregenerowanym. Cały czas tkwimy w punkcie wyjścia, nie notując postępów, a nawet doświadczając regresu. Jeżeli nie dajemy czasu na adaptację układowi nerwowemu na bodźce treningowe, jakie mu serwujemy, to o ile jesteśmy dobrze wytrenowani, będziemy, to znosił lepiej, ale dalej nie będzie to stan optymalny i zadowalający. U osoby z dużym stażem treningowym przetrenowania występuje bardzo rzadko, dochodzi się raczej do stanu, gdzie w organizmie obserwujemy stany patologiczne, które objawiają się:
-Osłabienie odporności
-Prac nadnerczy i wydzielanych przez nie hormonów adrenalinę, noradrenalinę, kortyzolu jest zaburzone (Między innymi adrenalina jest odpowiedzialna za pobudzenie na treningu stąd niekiedy brak chęci do aktywności przy przeładowaniu treningowym)
-Przeciążone mięśnie i stawy zaczynaj boleć
-Spada samopoczucie (Apatia)
-Nie jesteśmy w stanie wykonać treningu na naszym optymalnym ciężarze treningowym, na jakim jeszcze do niedawna trenowaliśmy
-Brak chęci na trening (organizm sam nam poopowiada, kiedy jesteśmy przeładowani, nie mylić z lenistwem i niechęcią ruszenia tyłka sprzed telewizora)
Osoby Początkujące będą doprowadzały się do powyższych stanów dużo szybciej i jest to dużo bardziej niebezpieczne ze względu na to, że ogólnie cały ustój, (stawy, hormony, kości ścięgna) nie są jeszcze przygotowane na tak dużą ilość nakładającego się na siebie stresu i wzrasta mocno ryzyko kontuzji.
Bardzo modne w ostatnim czasie stało się powiedzenie, że coś takiego jak przetrenowanie nie istnieje. Sprawdza się to jako hasło motywacyjne, ale może doprowadzić do dużych szkód zwłaszcza u osób niedoświadczonych w sporcie. Zazwyczaj głoszą je ludzie, którzy na pierwszy rzut oka widać, że zażywają środki farmakologiczne dla poprawy swoich osiągów, jak i również poprawy regeneracji. Trening ma przede wszystkim poprawić jakość naszego życia, a nie być całym życiem, gdyż w nadmiarze może prowadzić do wypisanych przeze mnie powyżej patologii.
Trenujcie mądrze, dbajcie o siebie i nie dążcie do ideału z okładki tylko do lepszej wersji samych 🙂
Najnowsze komentarze